در حالی که دولت فدرال برای معرفی اهداف مهاجرتی خود برای سه سال آینده آماده می‌شود، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مهاجران کانادا به طور فزاینده‌ای این کشور را برای رسیدن به فرصت‌های بهتر ترک می‌کنند.
طبق مطالعه‌ای که توسط مؤسسه شهروندی کانادا و هیئت کنفرانس کانادا انجام شده است، تعداد مهاجرانی که کانادا را ترک کرده‌اند در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ افزایش یافته و این ارقام صعودی نشان دهنده افزایش ۳۱ درصدی آمار آن نسبت به میانگین تاریخی این آمار است.
با این حال، حتی بدون احتساب این دو سال، این مطالعه نشان می‌دهد که مهاجرت ثانویه، یا فرآیندی که طی آن فردی از کشوری که به آن مهاجرت کرده به جای دیگری نقل مکان می‌کند، از دهه ۱۹۸۰ به طور پیوسته افزایش یافته است. در میان مهاجران کانادا که در دهه ۸۰ وارد این کشور شده‌اند، میانگین نرخ انباشته مهاجرت به کانادا ۱۸ درصد بوده است. این رقم در میان افرادی که در نیمه اول دهه ۱۹۹۰ اقامت دائم دریافت کرده‌اند به ۲۱ درصد افزایش می‌یابد.
واضح است که رونق آینده کانادا به نرخ مهاجرت بستگی دارد. این مطالعه با استناد به تحقیقات قبلی هیئت کنفرانس کانادا نشان می‌دهد که مهاجرت منجر به رشد تولید ناخالص داخلی می‌شود، نسبت نیروی کار به افراد بازنشسته را بهبود می‌بخشد و کمبود نیروی کار را کاهش می‌دهد، اما به تورم می‌افزاید و به تحقق اهداف بشردوستانه کانادا کمک می‌کند.
مهاجران کانادا مزایای مهاجرت را در طول زمانی که در کانادا می‌گذرانند متوجه می‌شوند و هر چه مدت طولانی‌تری را در این کشور بمانند، بیشتر سود می‌برند و به کانادا نیز بیشتر کمک می‌کنند. مهاجرانی که در این کشور به شکوفایی می‌رسند به احتمال بیشتری در کشور ماندگار می‌شوند.
این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که مهاجران کانادا به احتمال زیاد چهار تا هفت سال پس از رسیدن به اینجا دوباره مهاجرت می‌کنند. این شرایط بیانگر آن است که تجربیات اولیه مثبت ممکن است کلیدی برای جذب مهاجران کانادا برای ماندن در ان کشور باشد.
در این مطالعه آمده است: «برای اینکه کانادا به اهداف مهاجرتی خود دست یابد، این کشور نه تنها باید مهاجران تازه وارد را جذب کند، بلکه باید مهاجران قبلی را نیز حفظ کند. با این حال تلاش‌های کمی برای ارزیابی میزان حفظ مهاجران در کانادا انجام شده است.»
با توجه به نقش اصلی که مهاجرت در حمایت از جمعیت و رشد اقتصادی ایفا می‌کند، حفظ مهاجران کانادا باید یک شاخص عملکرد کلیدی برای استراتژی‌ها، برنامه‌های مهاجرتی کشور باشد.
چرا باید مهاجران کانادا را در این کشور حفظ کرد؟
به منظور ترسیم بهترین مسیر رو به جلو، نویسندگان این گزارش می‌گویند که سیاستگذاران باید عواملی را که بر مهاجرت ثانویه افراد تأثیر می‌گذارند، درک کنند. این موارد می‌تواند شامل یکپارچگی اقتصادی باشد. احساس تعلق، نژادپرستی، مالکیت خانه یا فقدان آن و فرصت‌های اقتصادی در کشورهای دیگر، همگی بر این موضوع تاثیر گذارند.
این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که بسیاری از افرادی که اقدام به مهاجرت به کانادا می‌کنند، اگر نتوانند کاری متناسب با صلاحیت و تخصص حرفه‌ای خود پیدا کنند، احتمالا با مشکلات شغلی قابل توجهی مواجه خواهند شد و ممکن است سالها طول بکشد تا آنها از این ناکامی‌ها بهبود یابند.
به منظور ارتقای کیفیت زندگی و چشم‌انداز مهاجران در کانادا، باید سطوح مختلف دولت برای نظارت بر نرخ مهاجرت در میان مهاجران، سرمایه‌گذاری در خدمات اسکان و سایر برنامه‌هایی که روند مهاجرت به کانادا را تسهیل می‌کنند، در نظر گرفته شود.
کارفرمایان، نیروهای کار مهاجر را استخدام کرده و آنها را نگه می‌دارند تا در بهبود زیرساخت‌ها سرمایه گذاری کرده و به طور کلی جوامع را بهبود ببخشند. سرمایه‌گذاری در تجربیات مثبت اولیه ممکن است به کاهش سطوح کلی مهاجرت ثانویه کمک کند.
طرح‌هایی که حس تعلق و وابستگی به کانادا را تقویت می‌کنند، همراه با سیاست‌هایی که تضمین می‌کند مهاجران و خانواده‌هایشان فرصت‌هایی برای رشد شخصی و شغلی دارند، می‌تواند بر تصمیم‌گیری مهاجران در خصوص اقامت در کانادا تأثیر بگذارد.
جمعیت کانادا پس از افزایش یک میلیون نفری در سال ۲۰۲۲، امسال از ۴۰ میلیون نفر فراتر رفت. گزارش آمار کانادا که در اواخر سپتامبر منتشر شد، نشان داد که ۹۸ درصد از این رشد ناشی از مهاجرت خالص بین‌المللی است. با توجه به این رشد، همراه با آنچه بسیاری از کارشناسان آن را بحران مسکن می‌خوانند، دولت فدرال با پایداری اهداف فعلی مهاجرت خود دست و پنجه نرم می‌کند.
سال گذشته، اتاوا اعلام کرد که قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ سالانه ۵۰۰ هزار مقیم دائم را در کشور بپذیرد. انتظار می رود «مارک میلر» وزیر مهاجرت، پناهندگان و شهروندی در هنگام انتشار برنامه به روز شده سطوح مهاجرت دولت فدرال در روز چهارشنبه ۲ نوامبر، فاش کند که آیا کانادا قصد دارد این هدف را حفظ کند یا خیر.
روز سه‌شنبه، «میلر» اولویت‌های دولت فدرال را برای بهبود سیستم مهاجرت به کانادا با گزارش جدید بررسی استراتژی‌های مهاجرت ارائه کرد. در این گزارش اقدامات کلیدی در نظر گرفته شده برای تقویت سیستم مهاجرت به کانادا، از جمله برنامه‌هایی برای در نظر گرفتن مسکن، مراقبت‌های بهداشتی، زیرساخت‌ها و سایر خدمات در هنگام برنامه‌ریزی سطوح مهاجرت مشخص شده است.
افکار عمومی در زمینه مهاجرت نیز پس از چندین دهه حمایت مداوم از مهاجران، شروع به تغییر کرده است.
بر اساس آخرین نظرسنجی تحقیقاتی عمومی Focus Canada که توسط موسسه Environics مستقر در تورنتو انجام شده است، نسبت رو به رشدی از کانادایی‌ها این باور را دارند که نرخ کنونی مهاجرت به کانادا بسیار بالا است. نگرانی‌های آنها غالبا در مورد تاثیر تازه واردها بر مسکن مقرون به صرفه است.
در پایان، این یافته‌ها نشان دهنده بروز تغییراتی چشمگیر از سال گذشته است؛ در آن زمان حمایت عمومی از تعداد مهاجران کانادا به بالاترین حد خود رسید.
